مردان تحقیر شده در سینمای ایران

مردان تحقیر شده در سینمای ایران

زن می‎رود و تا میانه فیلم کمتر از او خبری هست. مرد، می‎ماند و یک خانه با طراحی داخلی هنرمندانه. مردی که علاقه به همسرش -همسر سابقش- در وجنات او نمایان است اما برای پر کردن جای خالی او، در پی ایجاد رابطه‎ای جدید است که عموما ناکام می‎ماند.

«رضا» داستان زندگی مردی است که عاشقانه منتظر بازگشت همسرش و شروع دوباره زندگی مشترکشان است. مردی که در ابتدا چندان امیدوار به نظر نمی‎رسد. مردی که وقتی در پاسخ به مادر همسرش که از او می‎پرسد «می‎دونی فاطی داره با کی زندگی می‎کنه و شبا کجاست؟»؛ عمق تحقیرشدنش نمایان می‎شود و تازه بیننده می‎فهمد که چرا او اینقدر سریع به دنبال پیدا کردن جایگزینی برای همسرش است! تا اینجای فیلم چنین به نظر می‎رسید که او پس از جدایی، به هر عنصر ماده‎ای نزدیک می‎شود و صراحتا از او می‎خواهد که تحویلش بگیرد؛ از دختر عمه‎ای که سالها پیش دست رد به سینه او زده تا یک کافه‌چی غیر هم دین، که می‎داند رابطه‎اش با او هیچ سرانجامی نخواهد داشت.



«رضا» داستان زندگی مردی تحقیر شده است که می‎خواهد به هر ترتیب با ارتباط با یک زن دیگر شاید نشان دهد که پایبندی او به زندگی مشترکشان به معنی بی‎عرضگی و ناتوانی در دلبری نبوده و چه بسا اگر اراده می‎کرد می‎توانست از زیبایی ظاهری‎اش بهره ببرد و چنین کند.

تضاد سنت و مدرنیته را کارگردان این فیلم -علیرضا معتمدای- آنجا بیشتر نمایان می‌کند که نقش بی تعهدی به یک زندگی مشترک را به "زوجه" داده است. حال آنکه در عالم واقع، این نقش را بیشتر "زوج"ها دارند که عرف و شرع و قانون و ... دستشان را برای ایجاد روابط موازی باز گذاشته است. اگرچه او علت انتخاب مکان فیلم –شهر اصفهان- را فقط به خاطر اینکه زادگاهش بوده، عنوان می‎کند اما به نظر می‎رسد که او از تضاد سنت و مدرنیته در نمایش نماهای سنتی و شهری اصفهان (از سی‎وسه پل و پل خواجو و خانه‎های بازسازی شده قدیمی گرفته تا کافه‎ای به اسم ویولت کافه‎چی ارمنی که قهوه فرانسوی سرو می‎کند) نیز بهره برده است. بهره دیگر او آنجاست که پوشش چادری سنتی غالب زنان فامیل (از عمه و دختر عمه گرفته تا مادر همسرش) را در کنار نگاه روشنفکرانه و مدرن مردی که ظاهری غربی (به جهت موی بلند و ریش قرمز و ...) دارد، می‎گذارد؛ زنان سنتی که طلاق را امر مذمومی می‎دانند در کنار مردی که می‎پذیرد همسر سابقش شبی را با کس دیگری سپری کند و سرخورده نزد او برگردد و مابقی شب را تا صبح در آغوش او آرام بگیرد و باز سحر نزده برود و از او فقط یک یادداشت کوتاه «مرسی، بوس، فاطی» با رژلب بر روی آینه جابماند!

برخی منتقدان «رضا» را با «هامون» و برخی دیگر با «نادر» در جدایی نادر از سیمین مقایسه کرده‎اند. قیاسی که تجربه اول یک کارگردان تازه کار در گروه سینمایی هنر و تجربه را در کنار دو کارگردان حرفه ای، صاحب نام و درخشان در عرصه داخلی و بین‎المللی قرار می‎دهد و احتمالا به مذاق این کارگردان هم خوش می‎آید. اما وجه مشترک رضا، هامون و نادر در باختشان به «قدرت انتخاب» یک زن است و هر سه (نادر کمتر از دو نفر دیگر) دلباخته همسری هستند که قصد ترک آنها را دارد و در دل تمنای تداوم حضورش را دارند. تمنایی که هامون جرات فریاد زدنش را دارد اما رضا و نادر که هم جوانتر از هامون هستند و هم در دهه‎های بعد از او داستان زندگی‏شان رقم خورده، با ژست روشن فکری غلیظ تری بیانش نمی‎کنند و انتظار دارند که طرف مقابل از روی رفتار آنها پی به نیتشان ببرد.

البته هر سه فیلم ارزش نقد روانکاوانه‌ از منظر ادبی را دارند. بویژه از آن رو که این سه نفر، حس تحقیری را یدک می‎کشند که نمایانگر مردانگی بحران زده آنهاست. «مردانگی در بحران» یک مبحث نظری درباره مردان پس از قرن بیست و یکم است. نظریه پردازانی همچون آنتونی گیدنز معتقدند که دگرگونی‎های اقتصادی و اجتماعی، افکار و تصورات سنتی درباره مردانگی را به بحران کشیده و به واسطه عواملی همچون تغییر در بازار کار و نرخ بالای طلاق، در حال اضمحلال است. به عبارت دیگر مردانی که روزگاری در بازار کار و خانواده و در کل جامعه از امنیت بهره می بردند؛ اکنون موقعیتشان با چندین و چند نیروی موثر متزلزل می‎شود و آنها نامطمئن از خویش و نقش خویش در جامعه به هال خود رها می‎شوند. ‎رضا، هامون و نادر با چنین حسی در جامعه ایران رها شده و روی پرده سینما به نمایش درآمده‌اند.

1717

11 دلیل برای عدم استفاده از اینترنت در کشور

11 دلیل برای عدم استفاده از اینترنت در کشور

 در طرح آمارگیری برخورداری خانوار و افراد از فناوری اطلاعات و ارتباطات که توسط مرکز آمار ایران و با همکاری سازمان فناوری اطلاعات انجام پذیرفته، مشخص شده است که 26 میلیون نفر از جمعیت 6 سال و بیشتر کشور در شهر و روستا کاربر اینترنت نیستند. این تعداد شامل 11 میلیون و 864 هزار مرد و 14 میلیون و 138 هزار زن می شود.

بررسی دلایل عدم استفاده این افراد از اینترنت در 11 مورد تقسیم بندی شده است.

این بررسی ها نشان می دهد که از میان 26 میلیون نفری که از اینترنت استفاده نمی کنند، 18 میلیون و 307 هزار نفر دلیل عدم استفاده از این فناوری را نیاز نداشتن به اینترنت عنوان کرده اند.این در حالی است که 7 میلیون و 15 هزار نفر به دلیل فقدان اعتماد به نفس، دانش و مهارت های استفاده از اینترنت از این فناوری استفاده نمی کنند.



از سوی دیگر حدود 3.5 میلیون ایرانی به دلیل بالابودن هزینه، از اینترنت استفاده نمی کنند و نگرانی از نبود امنیت و حریم خصوصی، دلیل بیش از یک میلیون و 300 هزار نفر از افراد برای استفاده نکردن از اینترنت است.

از دیگر دلایل عدم استفاده از اینترنت در کشور، عدم دسترسی به خدمات اینترنت در منطقه محل زندگی افراد است. بررسی ها نشان می دهد که بیش از یک میلیون و 250 هزار نفر در منطقه محل زندگی خود به اینترنت دسترسی ندارند.

در این آمارگیری مشخص شده است که یک میلیون و 769 هزار نفر به دلایل فرهنگی از جمله قرار گرفتن در معرض محتوای مضر اینترنتی، از اینترنت استفاده نمی کنند.در همین حال 7 میلیون و 623 هزار نفر، شناختی از اینترنت ندارند و 2 میلیون و 709 هزار نفر نیز عدم اجازه استفاده از اینترنت را دلیلی برای استفاده نکردن از این فناوری عنوان کرده اند.

این آمارها حاکی از آن است که یک میلیون و 231 هزار نفر به دلیل نبود محتوا و خدمات مرتبط، مناسب و قابل استفاده، تمایلی به استفاده از اینترنت ندارند.همچنین ناتوانی در خواندن و نوشتن دلیل 7 میلیون و 936 هزار نفر برای عدم استفاده از اینترنت است.

590 هزار و 249 نفر از جمعیت 6 سال و بیشتر کشور، به دلیل معلولیت یا ناتوانی جسمی حرکتی از اینترنت استفاده نمی کنند.

بر مبنای طرح آمارگیری برخورداری ایرانیها از ابزارهای فناوری اطلاعات، کاربر اینترنت کسی است که در یک بازه زمانی 3 ماهه با اتصال به شبکه اینترنت، حداقل از یکی از خدمات اینترنتی استفاده کرده باشد.

نتایج این طرح نشان می دهد که ضریب نفوذ اینترنت در کشور  64 درصد است و در این میان 77 درصد خانوار شهری و 57 درصد خانوار روستایی در محل سکونت خود به اینترنت دسترسی دارند.

2323

خانه صنعت و معدن کاشمر به رسمیت شناخته نمی‌شود

خانه صنعت و معدن کاشمر به رسمیت شناخته نمی‌شود

«قدیر صالحی» در گفت‌وگو با همشهری بیان کرد: به‌رغم این‌که تاکنون 2 بار با حضور صنعتگران، خانه صنعت و معدن کاشمر راه‌اندازی و براساس رأی‌گیری مسئولی برای آن انتخاب شده اما هنوز رسما فعالیت خود را آغاز نکرده است. وی ادامه داد: براساس تجربه‌ای که داریم توانایی لازم را برای برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات بین تولیدکنندگان در همه رشته‌ها داریم.

مسئول خانه صنعت و معدن کاشمر افزود: اگرچه ساختار کشور به گونه‌ای است که واگذاری امور به بخش خصوصی به دلیل پیچ‌وخم‌های اداری به کندی و گاه با مشکل روبه‌رو می‌شود، اما همواره آمادگی داریم در کنار دولت امور جاری صنایع و تولیدکنندگان را مدیریت کنیم و به سرانجام برسانیم و باری از روی دوش سیستم دولتی برداریم. صالحی گفت: واگذاری امور به بخش خصوصی یعنی نظارت همگانی مردم بر امور و این اقدام صحت انجام امور را به همراه دارد، لذا به نظر می‌رسد باید مسئولان توجه جدی‌تری به واگذاری این بخش داشته باشند بدون شک اگر کارها به مردم واگذار شود، نظارت‌ها نیز بیشتر خواهد شد.

وی همچنین در خصوص تخصیص اعتبارات به شهرستان خاطرنشان کرد: با توجه به این‌که نظارت جامع و کاملی بر توزیع و تخصیص اعتبارات به شهرستان نیست، پیشنهاد می‌شود از قابلیت خانه صنعت و معدن شهرستان و اطلاعات و اشرافی که بر صنایع شهرستان دارد استفاده شود تا توزیع عادلانه و تخصیص به موقع صورت گیرد و از صنعت خاصی حقی ضایع نشود. مسئول خانه صنعت و معدن کاشمر توضیح داد: متاسفانه برخی از اعتباراتی که وارد شهرستان می‌شود در جای خود هزینه نمی‌شود و گاه به افرادی داده می‌شود که مرتبط با صنعت و تولید نیستند.

صالحی بر نظارت بیشتر مسئولان بر طرح‌ها تاکید کرد و افزود: باید تسهیلات به افرادی واگذار شود که توانایی لازم را برای به نتیجه رساندن آن طرح داشته باشند و بتوانند اشتغال‌زایی کنند. وی یادآور شد: اگر قرار است تسهیلاتی در بخش تولید به افرادی داده شود، باید خانه صنعت و معدن نیز در جریان باشد اما اکنون این‌گونه نیست. مسئول خانه صنعت و معدن کاشمر گفت: مسئولان به خصوص بانک‌ها هنوز به این باور نرسیده‌اند که اگر مردم و تولیدکنندگان را در کنار خود نداشته باشند با مشکلات جدی مواجه خواهند شد و بعضا دچار تزلزل می‌شوند.

صالحی تصریح کرد: هرچند برخی از تولیدکنندگان از اعتبار بالایی برخوردارند و اسناد بسیاری را برای گرفتن تسهیلات در گرو بانک‌ها گذاشته‌اند، اما به دلیل این‌که از زمان تصویب تسهیلات تا زمان پرداخت چندین ماه زمان می‌برد برای سرمایه‌گذار کارایی لازم را ندارد. وی ناآگاهی برخی از سرمایه‌گذاران را از حق و حقوق خود عامل بروز برخی مشکلات دانست و افزود: در حال حاضر برخی سرمایه‌گذاران به دلیل بی‌اطلاعی از مسائل مالی و بانکی ضربه می‌بینند. مسئول خانه صنعت و معدن کاشمر ادامه داد: متاسفانه بانک‌ها در قبال پرداخت تسهیلات فقط چند سند خانه را قبول می‌کنند و برای خود کارخانه هیچ ارزشی قائل نیستند و این موجب بروز مشکلاتی شده است.

به گفته صالحی، بسیاری از بانک‌ها تولیدکنندگان ضعیف‌تر را به زمین می‌زنند و هیچ‌گونه توجهی به مشکلاتشان ندارند و بیشتر به دنبال سرمایه‌گذارانی هستند که از توانایی بیشتری برخوردارند. وی ابراز کرد: باید روسای شعب بانک‌ها برای رفع مشکلات تولیدکنندگان و فعالان صنایع شهامت داشته باشند در غیر این صورت با مشکلات جدی مواجه خواهیم شد. مسئول خانه صنعت و معدن کاشمر گفت: دید سرمایه‌داری باید وسیع‌تر شود و نگاه به این حوزه تغییر کند تا وقتی نگاه محدود باشد، مشکلات رفع نخواهد شد و به زودی شاهد ورشکستگی بسیاری از صنایع و تولیدکنندگان خواهیم بود.

انتقاد ابراهیم حسن‌بیگی از نحوه پرداختن صداوسیما به مفاهیم دینی

انتقاد ابراهیم حسن‌بیگی از نحوه پرداختن صداوسیما به مفاهیم دینی

این نویسنده درباره ادبیات دینی و کتاب‌سازی در این‌ حوزه اظهار کرد: مسائل دینی پیش از این‌که ما وارد عصر مدرن شویم عموما از طریق خانواده‌ها، روحانیون و مساجد و با ابزارهای خیلی محدود و سنتی منتقل می‌شد، اما در دنیای کنونی راه‌های فراوانی برای تبلیغ و آموزش آموزه‌های دینی برای بچه‌ها وجود دارد، مانند تلویزیون، تئاتر، سینما و کتاب. در بخش کتاب علاوه بر کتاب‌های دینی که اهل فن می‌نویسند، یکی از راه‌های موثر تبیین مسائل دینی از طریق داستان و رمان برای بچه‌ها است.

او افزود: پیش از انقلاب به نوشتن داستان و رمان دینی کمتر توجه می‌شد و نویسنده‌های کمی بودند که سعی داشتند در داستان‌های‌شان به این‌ موضوع توجه داشته باشند. اما بعد از انقلاب این موضوع مورد توجه قرار گرفت و ناشران زیادی هم تمایل داشتند تا کارهای تخصصی برای کودکان منتشر کنند. تعدادی از نویسنده‌ها هم سعی کردند مسائل و مفاهیم دینی را در داستان‌های‌شان بیاورند.

حسن‌بیگی در ادامه گفت: متأسفانه بخش قابل توجهی از  انتقال مفاهیم دینی به صورت مستقیم‌گویی است؛ فرض کنید نویسنده واقعه کربلا را عینا به زبان ساده برای کودکان در کتابش می‌آورد؛ اتفاقی که در همه منابع آمده و صدا و سیما نیز هر سال آن را تکرار می‌کنند. شاید این موضوع در جای خود با ظرافت انجام بشود و مورد قبول باشد، اما چیزی که اهمیت این کار را بیشتر می‌کند، در قالب داستان و غیرمستقیم بیان کردن آن است. اکثر کتاب‌های دینی ما به زندگی پیامبران، ائمه (ع) و رویدادهای دیگر برمی‌گردد و در حوزه شعر، داستان و رمان کمبود کتاب داریم و نویسنده‌ها کمتر تلاش کرده‌اند تا این مفاهیم را در قالب شعر و داستان بیان کنند، بخصوص در حوزه کودک.

او خود نویسنده‌ها و حاکمیت را عامل کم‌توجهی به این حوزه دانست و خاطرنشان کرد: حاکمیت در حوزه فرهنگ متولی فرهنگ‌سازی و ترویج دین است. حاکمیت مساجد را تجهیز می‌کند، تعداد آن‌ها را افزایش می‌دهد و روحانیت را تربیت می‌کند تا به تبلیغ آموزه‌های دینی بپردازند، همه این‌ها در جایگاه خود لازم است اما حاکمیت در حوزه ترویج داستان‌های دینی و تبلیغ آن‌ها کاری نکرده‌، همچنین از نویسنده‌ها نیز حمایتی ندارد. شاید یکی از دلایل کم‌توجهی نویسنده‌ها این است که از آن‌ها حمایتی نمی‌شود. حاکمیت می‌تواند این کتاب‌های دینی را با قیمت پایین و کیفیت بالا در دسترس همگان قرار دهد و وقتی این کارها صورت نمی‌گیرد نمی‌توان انتظار داشت کتاب‌های دینی با کیفیت بالا و به سهولت در اختیار مخاطبان قرار بگیرد. عنصر تبلیغ هم که عنصر مهمی است و در دست حاکمیت است در این بخش فعال نیست.

نویسنده رمان «محمد(ص)» و «قدیس» درباره آسیب‌هایی که متوجه ادبیات دینی است مانند وارد شدن خرافات به این حوزه، بیان کرد: خرافه موضوعی است که در طول تاریخ همراه دین بوده است، عده‌ای ناخواسته برای تأثیرگذاری حرف خود یا تأثیرگذاری موضوع مدنظرشان مانند عاشورا یک‌سری اضافات به واقعیت‌های تاریخی داشته‌اند. این اتفاق در طول تاریخ افتاده است، بخصوص در عصر صفویه ما شاهد نفوذ فراوان خرافه در واقعه کربلا بوده‌ایم. البته برخی از علما مانند مطهری و شریعتی به آن پرداخته‌ و خواسته‌اند در نوشته‌های‌شان این بدعت‌ها را کنار بگذارند.

حسن‌بیگی در ادامه اظهار کرد: ادبیات هم می‌تواند از این خرافه‌ها تأثیر بگیرد، بخصوص نویسنده‌هایی که فکر عمیقی ندارند و نخواسته‌اند سره از ناسره را جدا کنند و هرچیزی را که بین عامه بوده و در کتاب‌های غیرعلمی وجود داشته در داستان‌های‌شان آورده و ترویج داده‌اند. به نظرم این به عهده نویسنده است که وقتی می‌خواهد کاری را انجام بدهد نسبت به موضوع آگاهی و بینش داشته باشد و مطالب اصیل، نو و چیزهایی را که کمتر گفته شده در داستان‌های خود مطرح کند نه مسائلی را که مکررا گفته شده و چه بسا آن‌ها آمیخته به خرافات هم باشند. نقش نویسنده در این امر مهم است. از طرف دیگر حاکمیت می‌تواند با ممیزی کاری کند تا هر چیز خرافه‌ای را به نام دین به مردم قالب نکنند، اما ممیزی در این بخش فعال نیست زیرا در فرهنگ عمومی و دینی‌مان خرافه‌ها بسیار تکرار شده‌اند.

241243

پروژه «لیلی‌پد»؛ در سال 2100 چه تغییری در سبک زندگی بشر رخ خواهد داد؟!

پروژه «لیلی‌پد»؛ در سال 2100 چه تغییری در سبک زندگی بشر رخ خواهد داد؟!

 انتشار خبرهای نگران کننده‌ای مانند گرم شدن زمین، افزایش آلودگی‌های محیط‌زیست، تغییرات شدید آب و هوایی، در راه بودن زلزله‌ها و سیل‌هایی مهیب و حتی تمایل بعضی انسان‌ها به تنوع و خسته شدن از زندگی بر روی زمین، باعث شده عده‌ای از دانشمندان و معماران برتر دنیا به فکر ساخت شهرهای جدید در دل اقیانوس‌ها و آب‌ها بیفتند! شاید عجیب به نظر برسد اما از دید بعضی از آن‌ها، آینده‌ای در انتظار بشر است که زندگی‌اش را در احاطه آب‌ها ادامه خواهد داد. به همین دلیل است که در چند سال اخیر، هرازچندگاهی خبرهایی از تلاش برای زندگی در شهرهای شناور روی آب شنیده می‌شود. آخرین آن هم مربوط به فرانسه است که بنا دارد تعدادی خانه را تا سال 2025 روی آب‌ها در اقیانوس آرام بسازد و به مشتریان تحویل دهد! در پرونده امروز زندگی‌سلام، یکی از مسحور کننده‌ترین پروژه‌های بزرگ علمی و شاهکار معماری به نام «لیلی پد» را معرفی می‌کنیم تا بیشتر درباره ویژگی‌های چنین شهرهایی که شاید آیندگان در آن‌ها روزگار بگذرانند، بدانیم. شهرهایی که روی آب ساخته خواهد شد و معماران در حال بررسی هستند تا این شهرها، بیشترین امکانات را برای ساده کردن زندگی انسان‌ها داشته باشند.



ماجرای پروژه لیلی پد از کجا شروع شد؟

راه‌حل‌های متعارف در حوزه طراحی شهری، دیگر بیش از این پاسخ گوی چالش‌های جدی زیست‌محیطی و اسکان افرادی نخواهد بود که رویای دیگری را غیر از معماری سنتی و متعارف در سر می‌پرورانند! به همین منظور، طراحان شهری و معماران در جلسات متعدد سعی بر آن داشتند تا در واکنش به این چالش، طرح‌های غیر متعارفی ارائه دهند و سرانجام هم به یک جمع‌بندی خیره کننده رسیدند. آن‌ها پروژه لیلی پد یا همان زنبق عظیم الجثه را به عنوان یک طرح جذاب معرفی کردند که نیاز به بررسی‌های زیادی برای کامل‌تر شدن داشت. شایان ذکر است که ایده شهر شناور، برای اولین بار توسط«وینسنت کالبوت»( Vincent Callebaut) معمار بلژیکی ارائه شد. این ایده از شهری صحبت می‌کند که هرگز با محدودیت های زمین برای ساخت و ساز، روبه‌رو نخواهد شد. یک شهر کاملا خودکفا که شناور روی آب است و نمای بیرونی آن از نیلوفرهای آبی ویکتوریا الهام گرفته شده است. پیش‌بینی می‌شود که چنین شهری جمعیتی معادل 50 هزار نفر را در خود جای دهد. همچنین جنس بدنه آن از الیاف پلی‌استر بوده و توسط لایه‌ای از دی اکسید تیتانیوم پوشیده خواهد شد که این پوشش می‌تواند به اشعه ماورای بنفش واکنش نشان دهد و با جذب آلودگی هوا به تصفیه هوا بپردازد. لیلی‌پدها می‌توانند نزدیک ساحل یا آزادانه هرکجا که ممکن باشد، قرار بگیرند و طبیعتا قابل جابه‌جایی هم خواهند بود و نیاز نیست که در این محل خاص، ثابت شوند.

آشنایی با طراح جوان شهر شناور



«وینسنت کالبوت» 43 ساله، به تمام معنا یک معمار خلاق است. انگار ذهن او برای خلاقیت در معماری، هیچ محدودیتی ندارد! به طور مثال او در سال 2000 میلادی موفق به دریافت جایزه ممتاز معماری «رنه سرور»، برای دفاع از پروژه پایان‌نامه دانش آموختگی خود از «انستیتو ویکتور هورتا» واقع در شهر بروکسل شد. سپس توانست ایده‌های خارق‌العاده و قوه تخیل فضایی خود را توسعه دهد. در سال 2001، موفق شد جایزه نفیس معماری «ناپلئون گادشارل» را از آن خود کند. در سال 2005 نیز به عنوان فینالیست رقابت «لذت‌های معماری نوین» شناخته شد و جایزه نخست را به خاطر ارائه 12 طرح از بهترین طرح‌های معماری در جامعه فرانسوی بلژیک کسب کرد. پس از این موفقیت‌ها، وینسنت کالبوت، چهارچوب فکر و فعالیت‌های حرفه‌ای خود را در عرصه معماری نوین به تلاشی مستمر برای تحول و توسعه طولانی مدت شهر دریایی جدید از راه رویکردهای تجربی و واقع‌گرایانه برای نوعی پژوهش معماری با ترکیبی از زیست‌شناسی و فناوری‌های اطلاع‌رسانی و ارتباطات، محدود کرد. حالا او بنیان‌گذار تحقیق در این باره است هرچند که گفته است تا نرسیدن به یک طرح کامل و بی‌نقص، اطلاعاتی درباره پژوهش‌هایش را لو نخواهد داد.

ساخته شدن اولین شهر شناور تا سال 2100

پس از شنیده شدن زمزمه‌هایی درباره پروژه و طرح « لیلی پد» در بین بزرگ‌ترین معمارهای دنیا، دبی با مشارکت هلند تصمیم گرفت در کنار جاذبه‌های تفریحی و دیدنی‌اش، ایده شهر شناور را با نام «پروژه شناور سبز» به عنوان یکی از جدیدترین پروژه‌های در حال بررسی برای ساخت شهر دریایی قرار دهد. براساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته توسط دولت این کشور، پس از برآورد هزینه‌های ساخت و نگهداری این شهر، بررسی کلیه راه‌های تامین امنیت و رفاه در این شهر و ... به نظر می‌رسد که ساخت شهر شناور دبی در سال 2100 میلادی با همکاری مشترک هلند به پایان خواهد رسید. قرار است طراحی این شهر به شکل برگ یک گل زنبق عظیم‌الجثه باشد. البته ممکن است ساکنان آن متوجه زیبایی و شگفتی‌اش نباشند اما این شهر می‌تواند یک جاذبه گردشگری باشد که مسافران می‌توانند از هواپیما بر فراز این منطقه، شاهد منظره‌ بسیار زیبا و خارق‌العاده آن باشند.

ویژگی های منحصربه فرد شهرهای دریایی



طراحان این پروژه، سعی دارند تمام انرژی‌های لازم در این شهر را از طریق انرژی خورشیدی، باد و برق آبی تامین کنند و این شهر را بسیار پاکیزه و عاری از هرگونه عامل آلوده کننده محیط زیست نگاه دارند. طبق آخرین پیش‌بینی‌ها، وسعت این شهر شناور بسیار زیاد خواهد بود اما یکی از نگرانی‌هایی که برای احداث این شهر شناور وجود دارد، بروز خسارت های احتمالی به هنگام توفان‌های دریایی است که ممکن است به این شهر صدماتی وارد کند یا حتی آن را به زیر آب فرو ببرد. البته متخصصان برای این شهر توانایی مقاومت در برابر امواج 40 تا 50 فوتی و توفان‌های شدید و گردبادهای دریایی را پیش‌بینی کرده‌اند. در ضمن تا مرحله اجرایی شدن این ایده، راه درازی در پیش است و ممکن است تغییراتی در ساخت شهر، سیستم ایمنی و مقاومت آن ایجاد شود. امارات امیدوار است شهر شناور دبی علاوه بر آن‌که به محلی برای سکونت شهروندان کشور امارات و شهری گردشگری برای جذب گردشگران تبدیل می‌شود به مکانی تجاری و لنگرگاهی کمکی برای برخی کشتی‌ها نیز مبدل شود. محققان و طراحان، ایده ساخت قایق‌های تفریحی را نیز مد نظر دارند تا با شناور شدن روی سطح آب اقیانوس‌ها و دریاها، علاقه‌مندان به حضور در چنین خانه‌هایی را به نزدیکی آن‌ها منتقل کنند. نکته جالب توجه این است که حتی چنین سیستم‌های حرکتی روآبی نیز غیرآلاینده بوده و انرژی حرکتی مورد نیاز خود را از خورشید تامین می‌کند. صفحات خورشیدی که مسئول جمع‌آوری و ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی هستند در لایه پوستی شکلی قرار دارند که در سراسر قسمت‌های قایق‌ها کشیده شده‌اند. با این حال جای هیچ نگرانی نیز برای تامین انرژی حرکتی مورد نیاز برای حرکت قایق‌ها در شب وجود ندارد چون در ساعات غیر آفتابی و حتی روزهای ابری، انرژی حرکتی مورد نیاز از طریق باتری‌های ویژه‌ای تامین می‌شود. محققان این طرح می‌گویند به واسطه شکل خاصی که این خانه‌ها دارند، می‌توان مجموعه‌ای از آن‌ها را در یک نقطه خاص از بستر یا میانه عمق دریاها احداث کرد. هریک از این خانه‌های زیرآبی، گنجایش تا شش نفر را دارند که البته داوطلبان زندگی در این خانه‌ها پس از سپری کردن دوره‌های آموزشی خاص، آماده سفر به آن‌ها می‌شوند. با این حال، خانه‌ها در مدل‌های مختلفی ساخته می‌شوند و برخی از آن‌ها که تا پنج طبقه هم ارتفاع دارند، طوری طراحی شده‌اند که قسمتی از بدنه زیر آب و قسمت باقی مانده روی آب قرار دارد. اتفاقا سیستم‌های زیردریایی را که به این شکل ساخته می‌شوند می‌توان با دقت و جدیت بیشتری به عنوان شهرک‌های کوچک برای پناهجویان فراری از گرمایش زمین در نظر گرفت! در کل به نظر می‌رسد در دهه‌های آینده، راهکارهای پیش پای بشر برای ادامه حیات در قلب گرمایش زمین در نوع خود خیره‌کننده باشد. همچنین سه کوه و سه تفریحگاه ساحلی، تالاب مصنوعی مرکزی این شهر را که زیر سطح آب قرار دارد احاطه خواهند کرد. این سه کوه و تفریحگاه به محلی برای کار، خرید و سرگرمی اختصاص یافته و باغ‌ها و بخش مورد پرورش آبزیان این شهر که زیر سطح آب واقع شده است نیز برای تامین مواد غذایی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.



پنج دلیل دانشمندان برای ساخت شهرهای دریایی

1-حل مشکلات جمعیتی 

رشد جمعیت جهان و غیر قابل سکونت شدن زمین در آینده به همراه مشکلاتی که ذکر شد عرصه را برای زندگی آیندگان تنگ خواهد کرد اما در پروژه شهرهای دریایی جمعیت قابل توجهی در حالی در این شهرها اسکان خواهند یافت که در مجاورت چشم‌اندازهای بی‌نظیر و دست‌ساز بشری از فضای طبیعی نظیر پارک‌های ترکیبی‌گذران عمر خواهند داشت.

2-گرمای زمین 

یکی از دلایل ساخت شهرهای دریایی جدا از جاذبه گردشگری آن، دوری از گرمای زمین است. واضح است که کره‌زمین در حال گرم شدن است و این فرایند نگران‌کننده بشر را مجبور کرده برای مقابله با پیامدهای احتمالی و بعضا قابل تصور آن، دور اندیشی‌های لازم را انجام دهد.

3- بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها 

این پدیده نیز جایگاه چندانی برای ادامه حیات بی‌دغدغه بشری باقی نگذاشته است و احتمال آن می‌رود که در آینده با آب شدن یخچال‌های قطبی آب سطح دریا و اقیانوس‌ها بالا بیاید و زمین را برای ساکنان آن غیر قابل سکونت کند.

4- آلودگی اتمسفر 

آلودگی اتمسفر مشکل جدی این روزهای کره زمین است که از دلایل بسیاری سرچشمه می‌گیرد. پروژه لیلی پد به دنبال کاهش آلودگی زمین و کمک به ثبات جوی و آب و هوایی است. در این پروژه، راهکارهایی برای آینده و ارائه جایگزین‌های مناسب در این خصوص مطرح می‌شود.

5- آینده در انتظار زنبق آبی 

گفته می‌شود در آینده و در صورت تحقق پروژه لیلی پد، می‌توان آن را به عنوان یکی از ده‌ها گزینه قابل طرح درخصوص ادامه حیات در نظر گرفت. حقیقت این است که هیچ طرح دیگری به اندازه این پروژه مفهومی، مورد توجه دانشمندان نبوده است. بنابراین احتمال آن می‌رود که شهرهای شناور دراقیانوس‌ها، در آینده میزبان نسل‌های بعدی بشر باشند. قرار است هر لیلی پد، هم نزدیک ساحل و هم به صورت شناور در اطراف یک اقیانوس که از خط استوا تا دریاهای شمالی امتداد می‌یابد، احداث شود. به نظر نمی‌رسد که این پروژه در آینده‌ای نزدیک به اجرا درآید اما تردیدی وجود ندارد که درآینده‌ای نه چندان دور، شاهد تحقق طرح‌هایی شبیه لیلی پد خواهیم بود.

2323